My rating: 3 of 5 stars
De elfde brief is bijna het einde. 'Mijn innig geliefde, het is beter voor ons als we niet aan de dag van weerzien denken. Het is beter als we ons leven leven zoals het komt, jij aan jouw zijde van de wereld, ik aan de mijne. Laat Rennie een Amerikaans burger worden. Help hem een eigen vaderland te vinden. Als hij mij vergeet, laat het dan zo zijn.'
Het is duidelijk wat er is gebeurd. De stad, die hij verkoos, is zijn cel geworden. hij is niet langer vrij. En ik ben niet vrij omdat ik van hem houd. Zolang als hij leeft, zal ik niet vrij zijn. Laat ik blij zijn, dat hij tenminste een vrouw naast zich heeft. Al ben ik het dan niet, hij heeft iemand bij zich. Dus waarom huil ik eigenlijk? En ik ga door met huilen.
Drie sterren omdat het verhaal duidelijk het verschil tussen twee culturen vertelt. Het verhaal is duidelijk geschreven. Er blijven wel vragen achter die niet altijd beantwoord worden. In het boek zijn ook flashbacks verwerkt, maar deze zijn niet vervelend voor het verhaal. Het verhaal is dus wel heel duidelijk.
Het lijkt alsof Buck het verhaal uit eigen ervaring vertelt.
==
Boekinformatie:
De Geïllustreerde Pers
Letter from Peking
188 pagina's; pocket editie
View all my reviews
Geen opmerkingen:
Een reactie posten